Pałac w Ostromecku

W pięknym krajobrazowym parku w stylu angielskim, porośniętym starymi dębami, grabami, modrzewiami i kasztanowcami, wznoszą się dwa pełne wdzięku pałace – jeden w stylu rokokowym, drugi – klasycystycznym. Park – zaprojektowany przez pruskiego ogrodnika królewskiego, Petera Josepha Lennégo, współtwórcę słynnych poczdamskich ogrodów Sanssouci, to rozległy teren, po którym długo można wędrować krętymi alejkami. Ta romantyczna sceneria często służy zakochanym parom z Bydgoszczy i okolic jako plener dla ich ślubnych zdjęć – nie zdziwmy się zatem na widok panny, ubranej niczym hrabina Cosel, napotkanej na jednej ze ścieżek.
Po zakończonej w 2011 r. kompleksowej rewitalizacji, zespół pałacowo-parkowy tętni życiem. Całością administruje Miejski Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, który regularnie organizuje tu koncerty muzyki poważnej i rozrywkowej, wernisaże, warsztaty, plenerowe spotkania poetyckie. Warto zawitać do Ostromecka na jedną z tych imprez – posłuchać muzyki w pięknie odrestaurowanych salach, a następnie przejść się po parku czy nawet urządzić tu piknik i zrelaksować się w otoczeniu harmonijnie zaaranżowanej przyrody. Po renowacji część pałacowych pomieszczeń została przeznaczona na hotel – do dyspozycji gości pozostają 22 stylowo urządzone pokoje – można więc zostać tu na dłużej i w pełni wczuć się w klimat arystokratycznej rezydencji.
Ostromeckie pałace cieszą oko, a oprócz tego posiadają ciekawą historię. Starszy z nich, położony w głębi parku, na malowniczej wiślanej skarpie, został zbudowany ok. roku 1730 z inicjatywy Bogdana Teodora Mostowskiego herbu Dołęga, kasztelana płockiego. Przebudował on dawny szlachecki dwór, należący do rodziny Dorpowskich, przekształcając go w dwukondygnacyjny budynek w stylu saskiego rokoka, otoczony modnym ogrodem włoskim. Dzisiaj jest to jeden z nielicznych zachowanych ogrodów tego typu w Polsce – jedyny w województwie kujawsko-pomorskim. Tzw. Pałac Nowy wybudowano z kolei w latach 1832-1848 według projektu pracowni znanego berlińskiego architekta Schinkela, na zamówienie ówczesnego właściciela majątku – Jakuba Martina Schönborna. Budowę pięknej klasycystycznej rezydencji zakończył jego syn Gottlieb. W l. 1890-1945 kompleks pałacowy należał do rodziny von Alvensleben. Należący do tego rodu hrabia Albrecht pod koniec XIX w. powiększył Pałac Nowy o dwupiętrowy budynek w stylu neobarokowym. W latach 1905–1912 dobudowano salę balową i tarasy ogrodowe.
Z rodziną von Alvensleben wiąże się dramatyczna historia z czasów II wojny światowej. Dwóch braci stanęło wówczas po przeciwnych stronach barykady. Starszy – Albrecht, zwany Tito, był hitlerowcem, służył w SS. Młodszy – Ludolf, zwany Lulu, mieszkający na stałe w Ostromecku – czuł się Polakiem, należał do polskich organizacji patriotycznych „Strzelec” i „Astoria”, brał aktywny udział w życiu regionu – założył m.in. klub automobilowy w Bydgoszczy. W czasie wojny przebywał we Włoszech. Ukrywał się do chwili wkroczenia do Wiecznego Miasta wojsk alianckich – zgłosił się wtedy na ochotnika do armii Andersa. Obaj bracia przeżyli wojnę – Tito został zaocznie skazany na śmierć przez polski wymiar sprawiedliwości, uniknął jednak kary – zmarł w 1965 r. w RFN. Lulu po wojnie przyjechał do ukochanego Ostromecka dopiero w 1990 r. Prowadził rozmowy w sprawie zwrotu rodowej siedziby, jednak nie doczekał tej chwili – zmarł w 1996 r. w Oberstdorfie.